The mountain and me

We sit together,

the mountain and me,

until only the mountain remains.

Li Po

 

Άπνοια

 

Χαϊκού

                                                           Κάνοντας κατοικία μου 

                                                           τη δροσιά

                                                           Κοιμάμαι μια χαρά

                                                            Αρακίντα Μοριτάκε

  

ακρυλικά 60Χ80cm

Για προθέρμανση

 

Μετά από πολύ πολύ καιρό, μια Frida για ζέσταμα....

Τα πινέλα, οι καμβάδες και η περιήγηση σε όσους έγραψαν ιστορία στην τέχνη,

 είναι παρηγοριά, τον καιρό του εγκλεισμού, στα χρόνια της gov εποχής.

40Χ50cm ακρυλικά

διάλειμμα :)

rest in colors

35X50 ακρυλικά

παραγγελιά

Η πρώτη μου παραγγελιά! Μία φίλη μου ζήτησε δύο ζωγραφιές με νησιώτικο θέμα. Είχα σκοπό να κάνω τρεις τέσσερις για να διαλέξει, όμως δεν χρειάστηκε, η πρώτη της άρεσε πολύ, οπότε μου μένει η δεύτερη. 

twins

35Χ50cm acrylics

είχα δύο φτερά..

τα είχα στο συρτάρι μου κάμποσα χρόνια με σκοπό να φτιάξω κάποτε.. κονδύλιον! Άργησα λίγο αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ :-)
Τα μούλιασα για λίγες ώρες στο νερό (έτσι διάβασα κάπου) και μετά με ένα κοπίδι έκοψα λοξά την άκρη, και την έσχισα στη μέση στο σημείο γραφής.

Το μικρό παραήταν μικρό, αρκέστηκα στο μεγάλο. Το δοκίμασα με  σινική μελάνη και ήταν τέλειο. Θα συνέχιζα με σκίτσα αλλά είπα να κάνω πρώτα μερικές δουλειές και να συνεχίσω αργότερα. Το είδαν όμως τα μικρά, τους γυάλισε και άρχισαν τις δοκιμές, μια ο ένα, μια ο άλλος. Το φτερό δεν ήθελε και πολύ. Δεν είναι κι από σίδερο. Συμπέρασμα, η πένα από φτερό δεν είναι για παιδιά :-)
Παρόλα αυτά έκανα κάτι μέχρι να βρω καινούργιο φτερό και να την ξαναφτιάξω..

άνθρωπος και δέντρο

Ομοιότητες: Είναι και τα δύο δημιουργήματα της φύσης

Χρειάζονται τροφή-νερό-φως για να ζήσουν

Γεννιούνται, μεγαλώνουν, γερνούν και πεθαίνουν

Δεν τους αρέσει η μοναξιά! νομίζω δηλαδή δεν ρώτησα και κανέναν έλατο*

Διαφορές: Ο άνθρωπος κινείται σε αντίθεση με το δέντρο που παραμένει 

στην ίδια θέση για όλη του τη ζωή

Ο άνθρωπος μιλά το δέντρο όχι, ή μιλά με τον δικό του τρόπο 

και δεν το καταλαβαίνουμε

Ο άνθρωπος νομίζει πως είναι το κέντρο του κόσμου και παντοδύναμος κυρίως αυτό, 

το ταπεινό δέντρο όχι κι ας συνεισφέρει τόσα πολλά στον κύκλο της ζωής.

Ο άνθρωπος τα πάει καλά μόνο με τους ομοίους του και γίνεται απίστευτα σκληρός με όλους τους άλλους ενώ το δέντρο επικοινωνεί το ίδιο καλά με όλα τα πλάσματα που βρίσκουν καταφύγιο στη σκιά του και δεν διώχνει ποτέ κανένα!!!

Τελικά η αγάπη είναι το δυσκολότερο πράγμα....

* από το ποίημα του Άρη Αλεξάνδρου (1922-1978) Μέσα στις πέτρες

Κι όμως δεν αυτοκτόνησα.
Είδατε ποτέ κανέναν έλατο να κατεβαίνει μοναχός του στο πριονιστήριο;
Η θέση μας είναι μέσα δω σ’ αυτό το δάσος
με τα κλαδιά κομμένα μισοκαμένους τους κορμούς
με τις ρίζες σφηνωμένες μες στις πέτρες.