sketch..

Μετά από πολύ καιρό απόκτησα καινούργιο σκάνερ και έτσι μπορώ να σκανάρω μικρά γρήγορα σκιτσάκια από το σημειωματάριό μου:-)

Το παρακάτω είναι το πρώτο μου σχέδιο. Το '94 αναγκάστηκα να κάτσω πίσω από ένα γραφείο για λίγο καιρό και μη μπορώντας να το αντέξω έπιασα το μολύβι και άρχισα να σχεδιάζω στις ατελείωτες ώρες (έτσι μου φαινόταν) που περίμενα. Από τότε μου δημιουργήθηκε η αγάπη για το σχέδιο και τη ζωγραφική. Μάλλον πάντα το αγαπούσα αλλά ποτέ δεν είχα χρόνο γι αυτό..
Στο συγκεκριμένο, χρησιμοποίησα μολύβι και κάρβουνο και πήρα την εικόνα από ένα πολύ μικρό απόκομμα εφημερίδας (3Χ4cm).

17X25cm

σκέψεις..

Κάποτε είχα αναφέρει εδώ την περίπτωση της μικρής μου που δεν ήθελε να ζωγραφίζει, γιατί φοβόταν μήπως και δεν το κάνει καλά. Ήταν η εποχή που εγώ ζωγράφιζα πολύ και εκείνη σύγκρινε ότι έφτιαχνα με τις δικές της προσπάθειες. Αυτό άλλαξε ριζικά. Εδώ και ένα χρόνο δεν σταματά να ζωγραφίζει. Όπου βρεθεί ζητάει μολύβια, μπογιές, χαρτιά και γρήγορα παρακαλώ, μη φύγει το μοντέλο, η έμπνευση, η ιδέα. Οι γραμμές της είναι ελεύθερες, οι φόρμες σταθερές μέσα στην ασάφειά τους, τα χρώματα βιαστικά γεμίζουν τις μορφές της αφήνοντας κενά και συχνά βγαίνουν από τα περιγράμματα.. τίποτε δεν τη σταματά, τίποτε δεν την ενοχλεί, φτάνει να ζωγραφίζει, να δημιουργεί, να δίνει διέξοδο στην φαντασία της! Το αποτέλεσμα είναι πάντα αυθόρμητο, εκφραστικό, συχνά αναπάντεχο σαν θέμα και απόδοση. Έχω πάντα έναν μικρό εξοπλισμό στη τσάντα μου για εκείνη.. δεν σταματάει ποτέ!

Τώρα όμως στην δική της πρότερη θέση είμαι εγώ. Δεν ζωγραφίζω καθόλου ή ελάχιστα,  όχι γιατί δεν θέλω, όχι γιατί δεν έχω ιδέες, αλλά γιατί βλέποντάς εκείνη έχω αναθεωρήσει πολλά και ψάχνω από την αρχή το γιατί και το πως της δημιουργίας. Προσπαθώ να με θυμηθώ στο δικό μου αντίστοιχο κομμάτι της πλήρης ελευθερίας και δεν μπορώ. Να θυμηθώ αν κάποτε έκανα κάτι χωρίς τις εμμονές που απέκτησα μεγαλώνοντας. 

Κάπου διάβασα πως "η τέχνη ξεπλένει την ψυχή από την σκόνη της καθημερινότητας".  Και εδώ μπαίνει το μεγάλο ερώτημα.. τι είναι τέχνη? Θεωρώ πως όταν ισχύει η παραπάνω προϋπόθεση τότε το αποτέλεσμα ΕΙΝΑΙ τέχνη. Ακόμη κι αν προέρχεται από τον ατάλαντο, τον αυτοδίδακτο, τον μικρό ή τον μεγάλο. Αν τώρα, μέσα από μια ιδιαίτερη περίπτωση δημιουργού πάει η τέχνη ένα βήμα παραπέρα, τότε είναι κέρδος για την ανθρωπότητα!

Με αυτές τις σκέψεις ξεκίνησα και πάλι μια νέα για μένα προσπάθεια. Μικρά και γρήγορα σκίτσα που ελπίζω να με οδηγήσουν λίγο πιο κοντά στο αυθόρμητο, χωρίς να μεσολαβεί η αυστηρή κριτική που κάνω στον ίδιο μου τον εαυτό.
Το πρώτο που εικονίζεται εδώ δεν είναι ούτε μικρό, ούτε γρήγορο. Ασχολήθηκα μαζί του μία με μιάμιση ώρα. Θέλω να κάνω ολοκληρωμένα πράγματα της μισής το πολύ ώρας και να είμαι ευχαριστημένη. Όταν το καταφέρω θα είμαι έτοιμη και πάλι να επιστρέψω στα τελάρα μου.. 

ακουαρέλα και μαρκαδοράκι 30Χ23cm