το λιβάδι με τις λεβάντες
acrylics on canvas 40X50cm
Στην άκρη τ’ ουρανού ένας μικρός σταχτοτσικνιάς συνάντησε το ουράνιο τόξο. Μαγεμένος από τα χρώματά του, αναρωτήθηκε: «Από πού να πήρε άραγε τα εφτά του χρώματα;»
- Εμένα με άγγιξε ο ήλιος με τις ακτίνες του, γι’ αυτό είμαι κίτρινο και λαμπερό!
- Εγώ έχω το χρώμα του πορτοκαλιού, είπε το πορτοκαλί, όχι όμως και τη γεύση του.
- Εμένα, πετάχτηκε το κόκκινο, με φίλησε ένα κορίτσι και κοκκίνισα απ’ την ντροπή μου!
- Κι εγώ ζήλεψα το χρώμα του λιβαδιού την άνοιξη, φώναξε το πράσινο!
- Εγώ έχω το χρώμα του καθαρού ουρανού… κι εγώ της θάλασσας, είπαν το γαλάζιο και το μπλε με μια φωνή.
- Το χρώμα της λεβάντας αλλά δυστυχώς όχι το άρωμά της, πήρα εγώ, είπε το μοβ.
- Λες κι εγώ να έπεσα στις στάχτες και γι’ αυτό με φωνάζουν σταχτοτσικνιά; είπε ο σταχτοτσικνιάς κι έφυγε τιτιβίζοντας…
Ραφαήλ Κοντολάζος
27 σχόλια:
Τελικά είναι μαγικό, μέσα στον καθημερινό μας παραλογισμό, ένα μόνο κλικ, να ηρεμεί το μάτι και την ψυχή μας.
Πολύ σ΄ευχαριστώ
Φιλί και γεμάτο χρώματα σαββατοκύριακο
Ωραίος πίνακας
Μας κυρίεψαν οι λεβάντες και η έντονη μυρωδιά τους, έτσι νιώθω βλέποντας το , χρώματα και αρώματα βγαίνουν
Μπράβο Margo
Πρώτη φορά απολαμβάνω το αγαπημένο μου χρώμα, χωρίς να είναι η θάλασσα αυτό που κοιτώ!
Το ένιωσα μέχρι τα σωθικά!
Τι ονειρικό τοπίο!
Καλό Σαββατοκύριακο,με χρώματα, μυρωδιές,γεύσεις & συναισθήματα!!!
Το λιβάδι με τις λεβάντες, θα έλεγα, που το άρωμα τους ήρθε ως εδώ και μοσχοβόλισε αγαλίαση.
Φιλιά θαλασσένια.
Υπέροχος, μυρωδάτος, και άκρως χαλαρωτικός πίνακας.Μπράβο σου καλή μου.Τελικά, μπορείς ακόμα και με ένα μόνο κλίκ να ηρεμήσεις.Συγχαρητήρια.
Έμεινα να χαζεύω για ώρα τη ζωγραφιά σου
Το πόση ηρεμία και γλύκα μου βγάζει δεν μπορώ να στο πω.
Μαρία μου να είσαι καλά!
Φιλιά πολλά!
@ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ..
Όπως πάμε, τίποτε δε θα μπορεί να μας ηρεμήσει από τον απόλυτο παραλογισμό. Έχω δε την αίσθηση ότι ακόμη είμαστε στην αρχή
Καλή βδομάδα πια φοραδίτσα μου.
υ.γ. μου αρέσει η γαλήνη που υπονοείς με το καινούργιο σου avatar
@maistros..
Ευχαριστώ πολύ Maistro μου να σαι καλά:)
@Υπατία η Αλεξανδρινή..
Ίσως γι αυτό και εγώ το διάλεξα, αλλιώς είμαι περισσότερο θαλασσινή. Αλήθεια από πού είσαι Ιπατία μου;
Καλό βραδάκι σου εύχομαι
@Χαρα Θ...
Σ’ ευχαριστώ πολύ Χαρά μου καλή και δημιουργική βδομάδα σου εύχομαι
@Thalassenia..
Αρχικά αυτό το τίτλο ήθελα να δώσω όμως το γαλάζιο στο βουνό με εντυπωσιάζει σαν θέμα.. πολύ θα ήθελα να βρεθώ στη Γαλλία με τα ατελείωτα λιβάδια από λεβάντες
Φιλιά!
@erifili..
Ένα κλικ, ένα χάδι, ένα ζεστό βλέμμα, μία βαθιά ανάσα έξω στον φρέσκο αέρα.. πόσο ζωτικής σημασίας είναι όλα αυτά.. ειδικά τώρα που αναποδογυρίζει η ζωή μας.
Σ’ ευχαριστώ πολύ!
@Μια φορα κι εναν τρελο..
Το επόμενο θέλω να είναι τελείως διαφορετικό. Από την στιγμή που επέλεξα αυτό το θέμα μέχρι τη στιγμή που τελικά το έφτιαξα η ψυχολογία είχε αλλάξει ριζικά.
Να είμαστε καλά Ελένη μου.. πολλά φιλιά φιλιά και στους τρεις σας:-)
Εδώ θα δούμε θαυμάσια πράματα.....
Μια ζωγραφιά παραμυθιού!!!! σαν να ζητάει να βρεθεί το δικό της.
Θαυμάσιο! και συμφωνώ με την πρόβλεψη του ηλιογράφου!
Πολύ όμορφος ο διάλογος του σταχτοτσικνιά με το ουράνιο τόξο. Δεν ήξερα αυτό το πουλι.
Καλό βραδάκι, καλή εβδομάδα με εμπνεύσεις!!!
Margo μου, η αγάπη και η ανάγκη για θάλασσα είναι ένα στοιχείο (από τα πολλά) που μας έφεραν κοντά. Θυμήσου ότι κάποτε με ρώτησες για το avatar μου, του οποίου η επιλογή ερμηνεύεται τώρα πιο εύκολα.
Νόμιζα ότι το όνομά μου αποκάλυπτε και την καταγωγή μου -μια που ούτε μαθηματικός ούτε φιλόσοφος είμαι, όπως η συνονόματή μου!
Ρίξε και μια ματιά εδώ ;)
Πολύ όμορφη ζωγραφιά. Τα χρώματά σου είναι και δικά μου χρώματα.
τι ομορφα τα χρωματα
πυ εβαλες στο μπλογκ σου
σαν να εγινες ο λησταρχος
εσυ του ουρανιου τοξου..
καλησπερα !
@ηλιογράφος..
Για να δούμε:-)
@Άστρια..
Ούτε και εγώ το γνώριζα, το έμαθα με αφορμή αυτή τη μικρή ιστοριούλα.
Βαραίνει πολύ η ζωή στους ώμους μας αστεράκι μου, πόσο θα αντέξουμε; Το παραμύθι γίνεται κακό αστείο, δε ξέρω πώς να συνεχίσω. Χαίρομαι τόσο που σε γνωρίζω έστω και ανώνυμα..
Να σαι καλά
Σε φιλώ πολύ
@Υπατία η Αλεξανδρινή..
Μα φυσικά, Ιπατία η Αλεξανδρινή. Πώς δεν το συνδύασα; Αλεξάνδρεια, μια γοητευτική πόλη.. είναι το όνομα, είναι η Καβάφης που έχει συνδεθεί με αυτή την ξεχωριστή πόλη; Τώρα και η Ιπατία μας:-)
Πολύ νοσταλγική εκείνη η ανάρτηση.. Να σαι καλά Ιπατία μου
Σε φιλώ πολύ πολύ
@Poet..
Ευχαριστώ πολύ Τόλη μου.. θυμήθηκα και αυτό που έχεις γράψει και μου αρέσει πολύ..
"είμαι όσα μου δόθηκαν
μια στάλα κόκκινο στο απέραντο του μπλε ένα ελάχιστο κομμάτι από το τίποτα"
καλό ξημέρωμα:)
@Ο ΜΑΓΟΣ!..
Καλωσορίζω ένα μάγο και τι μάγο:)
Σ’ ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια..
Να σαι καλά!
Τελικά χάνω που δεν κυκλοφορώ τώρα τελευταία πολύ στα μπλογκ....
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ και από εδώ, θα τα πάρεις και από το ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ....
Εύχομαι να δω πολύ ωραία έργα εδώ, είμαι σίγουρη για την ακρίβεια!!
σε φιλώ πολύ, θα μου λείψεις...
Οντως πάρα πολύ καλό, και απ'ότι είδα και στο καφενείο, το ίδιο λέει και η δασκάλα εμπράκτως...!
Υπέροχες εικόνες. Ζωντανή η θαλασσινή ιστορία μας!
Δημοσίευση σχολίου