17 Νοε 2010

Διάλειμμα για χειροτεχνίες

Ποτέ δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου να αποσυντονίζεται λόγω των εκλογών. Το έζησα και αυτό. Δημοτικές εκλογές σε τόπο όπου ψηφίζουν 5000 άνθρωποι και όπου όλοι γνωρίζουμε λίγο πολύ ο ένας τον άλλον.. ε, έχει άλλο ενδιαφέρον. Έπρεπε λοιπόν όλο αυτό τον καιρό κάτι να κάνω. Απέκλεισα την ζωγραφική. Για να ζωγραφίσω χρειάζομαι νηφαλιότητα και δεν την είχα. Γι αυτό άρχισα τις χειροτεχνίες. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο ιδέες και τα μικρά ο καλύτερος αποδέκτης.

Τα παιδιά όλο θέλουν, όσοι είναι γονείς το γνωρίζουν καλά.Να τους τα αγοράσουμε όλα δεν μπορούμε και σε λίγο καιρό έχω την πεποίθηση ότι δε θα μπορούμε να τους αγοράσουμε τίποτα. Ζήτω λοιπόν τα χειροποίητα παιχνίδια και η αρχή έγινε με μαγικά ραβδάκια. Μας είχε σπάσει το ραβδάκι που είχαμε αγοράσει τη δεύτερη κιόλας ημέρα. Αποφάσισα λοιπόν για να σταματήσει η γκρίνια να της φτιάξω ένα. Με ένα ξύλο από πινέλο, κορδέλες που έχω φυλαγμένες από μπομπονιέρες, λίγες χάντρες χρωματιστό χαρτόνι, διάφορα μπιγλιμπίδια που έχουμε φυλαγμένα από καιρό  και έτοιμο το ραβδάκι. Και για να μην ζηλέψει και ο μικρός μας πρίγκιπας φτιάξαμε άλλο ένα με ένα στραβό ξυλαράκι που βρήκαμε στον κήπο. Και επειδή τα παιδιά χάρηκαν πάρα πολύ  αποφασίσαμε να φτιάξουμε και άλλα 25 για να μοιράσουμε στους συμμαθητές μας στο νηπιαγωγείο. Όταν τους τα μοίρασε η μικρή μου έγινε χαμός. Όλα τα παιδιά φώναζαν το όνομά της βγαίνοντας από την τάξη και τα κουνούσαν στον αέρα λες και πήραν το πρώτο βραβείο:)

Μετά τα παιδιά πήραν αέρα και άρχισαν να ζητάνε κι άλλα. Η επόμενη επιθυμία ήταν ένα ξύλινο σπιτάκι. Το σπιτάκι θα γίνει αλλά τα ξύλα δεν έχουν ακόμη έρθει, γι αυτό φτιάξαμε ένα πρόχειρο κατάλυμα. Μία κούτα που τη καρφώσαμε πάνω σε μία παλέτα, την ντύσαμε με κομμάτια εφημερίδας για να μην φαίνεται η φθορά της και για να στεγανοποιηθεί,  ανακατέψαμε υπόλοιπο χρωμάτων από πλαστικό και μας βγήκε αυτό το καφετί που πάνω του ζωγράφισαν τα μικρά ότι ήθελαν. Το σπιτάκι έτοιμο μέχρι να έρθει η στιγμή να φτιάξουμε το ξύλινο.

Η επόμενη ιδέα ήταν δική μου.. μετά από μια ανάρτηση της Olive αποφάσισα να φτιάξω στολίδια για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και με ότι υλικά βρήκα στο μικρό νησί μας άρχισα το κόψε τρύπωσε.

Τα παιδιά το είδαν σαν παιχνίδι και με κάθε τι που έφτιαχνα γινόταν πανηγύρι. Έτσι αποφάσισα να φτιάξω πολλά και να τα μοιράσουμε στο σχολείο στη γιορτή που θα κάνουν τα Χριστούγεννα.


Ιδέες βρήκα εδώ και εδώ.Το δεντράκι και το καραβάκι ήταν δικό μας σχέδιο και χθες το βράδυ μου ζήτησε η μικρή μου μία πεταλούδα. Μπορούσα να της χαλάσω χατήρι; Μαζί την σχεδιάσαμε, μαζί την φτιάξαμε. Το τι γλυκόλογα έχω ακούσει αυτές τις μέρες δε λέγεται:)

Και ακόμη δεν τελειώσαμε.. προχθές ψάχνοντας στο youtube βρήκαμε βιντεάκια με κατασκευές origami. Χαρτί Α4  και αρχίσαμε
να διπλώνουμε και να ξαναδιπλώνουμε και έτοιμο το πουλί, η πεταλούδα, το αστέρι... Υποθέτω ότι με καλύτερο χαρτί μπορούν να γίνουν πολύ εντυπωσιακά.
Δύο μέρες τώρα παίζουν και τα δυο με τα χάρτινα παιχνίδια τους, φτιάχνουν ιστορίες, παίζουν θέατρο και είναι χαρούμενα, γεμάτα και ήσυχα!!!!!!!
Εκτός από όλα αυτά ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε από εφημερίδα και μία μάσκα. Θα γίνει γατούλα όμως δεν την τελειώσαμε ακόμη. Ακόμη φτιάξαμε και ένα τετράδιο από την αρχή όπου εφαρμόσαμε στο εξώφυλλο την τεχνική της χαρτοπετσέτας. Άλλο κόλλημα και αυτό.. και πόσα άλλα όμορφα μπορούν να γίνουν από τα χέρια μας και να δώσουν απίστευτη χαρά στους μικρούς ή και στους μεγάλους φίλους μας. Οι περισσότεροι @φίλοι το γνωρίζουν καλά αφού η δημιουργία είναι που μας έχει φέρει κοντά.

Ήταν ένα μικρό διάλειμμα στο ζωγραφικό μου ταξίδι.. το blog (και εγώ επίσης) θα επανέλθει λίαν συντόμως στη αρχική θεματολογία του:)