25 Δεκ 2010

Περιμένοντας να χιονίσει


Μπορεί ο Χειμώνας να μας ξέχασε και εμείς να αναπολούμε χιόνια και χιονάνθρωπους, ελπίζοντας να μας επισκεφθεί όσο είναι καιρός...


red in ice


oil on canvas 25X18cm


....όμως η γιορτή του ήλιου ξεκίνησε με το Χειμερινό ηλιοστάσιο. Ο ήλιος θα αρχίσει να σκαρφαλώνει ξανά προς τα πάνω μεγαλώνοντας τις ημέρες και θα σημάνει το ξύπνημα της Γης και της Φύσης.


ηλιο-τρόπια


soft pastel 28X32cm


21 Δεκ 2010

Καλές γιορτές!



good luck


soft pastel 24X28cm



Το ρόδι συμβολίζει την μνήμη των νεκρών στη σχέση τους με τον κάτω κόσμο, τον πλούτο την γονιμότητα, την πανσπερμία, την τύχη σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία και ο συμβολισμός του έχει παραμείνει μέχρι και σήμερα αφού πέρασε στην Ελληνική παράδοση μέσω του Χριστιανισμού.
Γι αυτούς τους λόγους συνηθίζεται τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς να συνοδεύει διακοσμητικά το σπίτι αλλά και να σπάζεται στη εξώπορτα του σπιτιού για να φέρει τύχη και εύνοια στην οικογένεια που το κατοικεί.
Ανεξάρτητα όμως από το συμβολισμό του είναι ένα πάρα πολύ νόστιμο και θρεπτικό φρούτο και εικαστικά έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τόσο για το χρώμα του αυτό το βαθυκόκκινο του πάθους , όσο και για το σχήμα του και το πολύ πολύ ενδιαφέρον εσωτερικό του.

Με ρόδια λοιπόν θα ευχηθώ για τις γιορτές και το νέο χρόνο για πληρότητα συναισθημάτων, αφθονία στιγμών με τους αγαπημένους συνοδοιπόρους της ζωής μας, δύναμη, αισιοδοξία  και δημιουργική διάθεση για να ξεπερνάμε τα εμπόδια της ζωής.

Καλά Χριστούγεννα!

17 Νοε 2010

Διάλειμμα για χειροτεχνίες

Ποτέ δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου να αποσυντονίζεται λόγω των εκλογών. Το έζησα και αυτό. Δημοτικές εκλογές σε τόπο όπου ψηφίζουν 5000 άνθρωποι και όπου όλοι γνωρίζουμε λίγο πολύ ο ένας τον άλλον.. ε, έχει άλλο ενδιαφέρον. Έπρεπε λοιπόν όλο αυτό τον καιρό κάτι να κάνω. Απέκλεισα την ζωγραφική. Για να ζωγραφίσω χρειάζομαι νηφαλιότητα και δεν την είχα. Γι αυτό άρχισα τις χειροτεχνίες. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο ιδέες και τα μικρά ο καλύτερος αποδέκτης.

Τα παιδιά όλο θέλουν, όσοι είναι γονείς το γνωρίζουν καλά.Να τους τα αγοράσουμε όλα δεν μπορούμε και σε λίγο καιρό έχω την πεποίθηση ότι δε θα μπορούμε να τους αγοράσουμε τίποτα. Ζήτω λοιπόν τα χειροποίητα παιχνίδια και η αρχή έγινε με μαγικά ραβδάκια. Μας είχε σπάσει το ραβδάκι που είχαμε αγοράσει τη δεύτερη κιόλας ημέρα. Αποφάσισα λοιπόν για να σταματήσει η γκρίνια να της φτιάξω ένα. Με ένα ξύλο από πινέλο, κορδέλες που έχω φυλαγμένες από μπομπονιέρες, λίγες χάντρες χρωματιστό χαρτόνι, διάφορα μπιγλιμπίδια που έχουμε φυλαγμένα από καιρό  και έτοιμο το ραβδάκι. Και για να μην ζηλέψει και ο μικρός μας πρίγκιπας φτιάξαμε άλλο ένα με ένα στραβό ξυλαράκι που βρήκαμε στον κήπο. Και επειδή τα παιδιά χάρηκαν πάρα πολύ  αποφασίσαμε να φτιάξουμε και άλλα 25 για να μοιράσουμε στους συμμαθητές μας στο νηπιαγωγείο. Όταν τους τα μοίρασε η μικρή μου έγινε χαμός. Όλα τα παιδιά φώναζαν το όνομά της βγαίνοντας από την τάξη και τα κουνούσαν στον αέρα λες και πήραν το πρώτο βραβείο:)

Μετά τα παιδιά πήραν αέρα και άρχισαν να ζητάνε κι άλλα. Η επόμενη επιθυμία ήταν ένα ξύλινο σπιτάκι. Το σπιτάκι θα γίνει αλλά τα ξύλα δεν έχουν ακόμη έρθει, γι αυτό φτιάξαμε ένα πρόχειρο κατάλυμα. Μία κούτα που τη καρφώσαμε πάνω σε μία παλέτα, την ντύσαμε με κομμάτια εφημερίδας για να μην φαίνεται η φθορά της και για να στεγανοποιηθεί,  ανακατέψαμε υπόλοιπο χρωμάτων από πλαστικό και μας βγήκε αυτό το καφετί που πάνω του ζωγράφισαν τα μικρά ότι ήθελαν. Το σπιτάκι έτοιμο μέχρι να έρθει η στιγμή να φτιάξουμε το ξύλινο.

Η επόμενη ιδέα ήταν δική μου.. μετά από μια ανάρτηση της Olive αποφάσισα να φτιάξω στολίδια για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και με ότι υλικά βρήκα στο μικρό νησί μας άρχισα το κόψε τρύπωσε.

Τα παιδιά το είδαν σαν παιχνίδι και με κάθε τι που έφτιαχνα γινόταν πανηγύρι. Έτσι αποφάσισα να φτιάξω πολλά και να τα μοιράσουμε στο σχολείο στη γιορτή που θα κάνουν τα Χριστούγεννα.


Ιδέες βρήκα εδώ και εδώ.Το δεντράκι και το καραβάκι ήταν δικό μας σχέδιο και χθες το βράδυ μου ζήτησε η μικρή μου μία πεταλούδα. Μπορούσα να της χαλάσω χατήρι; Μαζί την σχεδιάσαμε, μαζί την φτιάξαμε. Το τι γλυκόλογα έχω ακούσει αυτές τις μέρες δε λέγεται:)

Και ακόμη δεν τελειώσαμε.. προχθές ψάχνοντας στο youtube βρήκαμε βιντεάκια με κατασκευές origami. Χαρτί Α4  και αρχίσαμε
να διπλώνουμε και να ξαναδιπλώνουμε και έτοιμο το πουλί, η πεταλούδα, το αστέρι... Υποθέτω ότι με καλύτερο χαρτί μπορούν να γίνουν πολύ εντυπωσιακά.
Δύο μέρες τώρα παίζουν και τα δυο με τα χάρτινα παιχνίδια τους, φτιάχνουν ιστορίες, παίζουν θέατρο και είναι χαρούμενα, γεμάτα και ήσυχα!!!!!!!
Εκτός από όλα αυτά ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε από εφημερίδα και μία μάσκα. Θα γίνει γατούλα όμως δεν την τελειώσαμε ακόμη. Ακόμη φτιάξαμε και ένα τετράδιο από την αρχή όπου εφαρμόσαμε στο εξώφυλλο την τεχνική της χαρτοπετσέτας. Άλλο κόλλημα και αυτό.. και πόσα άλλα όμορφα μπορούν να γίνουν από τα χέρια μας και να δώσουν απίστευτη χαρά στους μικρούς ή και στους μεγάλους φίλους μας. Οι περισσότεροι @φίλοι το γνωρίζουν καλά αφού η δημιουργία είναι που μας έχει φέρει κοντά.

Ήταν ένα μικρό διάλειμμα στο ζωγραφικό μου ταξίδι.. το blog (και εγώ επίσης) θα επανέλθει λίαν συντόμως στη αρχική θεματολογία του:)

13 Οκτ 2010

Διορθώσεις..

Κάποτε πρέπει τα πράγματα να διορθώνονται ή να ολοκληρώνονται, αλλιώς δεν έχουν  λόγω ύπαρξης. Έτσι λοιπόν την παρακάτω ζωγραφιά ή θα την διόρθωνα ή θα την πέταγα. Προτίμησα το πρώτο!
Νομίζω ότι μπορείτε να καταλάβετε πια είναι η διορθωμένη;)



acrylics on canvas 25X18cm



oil colors





28 Αυγ 2010

Λεπτομέρειες..

Ο μικρόκοσμος των πραγμάτων, ένας κόσμος μακρινός... 
αρκεί να πάμε κοντά για να αποκαλυφθεί..


micro


acrylics 24X24cm 




very old




acrylics 20X30cm




9 Ιουν 2010

Ο Αρμενιστής



o Αρμενιστής

oil on canvas 28X38cm


Ο Αρμενιστής κατασκευάστηκε το 1891. Το ύψος του πύργου του ειναι 19 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 184 μέτρα. Ο μηχανισμός του αρχικού φανού του Αρμενιστή ήταν κατασκευής SAUTER LEMONIER, βραβεύτηκε από την Διεθνή Εκθεση των Παρισίων και λειτούργησε στην κορυφή του φάρου μέχρι το 1983. Από τότε εκτίθεται στο προαύλιο του Ναυτικού Μουσείου Αιγαίου που στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό κυκλαδίτικο κτήριο του 19ου αιώνα, στο κέντρο της Μυκόνου, στη θέση Τρία Πηγάδια. Η κατασκευή του φάρου στον Αρμενιστή αποφασίστηκε μετά το ναυάγιο του Αγγλικού ατμόπλοιου VOLTA το 1887 στα βόρεια παράλια της Μυκόνου όπου πνίγηκαν τα 11 μέλη του πληρώματος.




Το σημείο όπου στέκεται ο φάρος είναι το πιο αγαπημένο μου. Η άκρη του νησιού στο Βόρειο μέρος όπου ο αέρας είναι πολύ δυνατός και το πέρασμα της θάλασσας ανάμεσα στα νησιά της Τήνου και της Μυκόνου από τα πιο επικίνδυνα για τα καΐκια. Το πρώτο πράγμα που βλέπουμε όταν πλησιάζουμε το νησί και το τελευταίο που αφήνουμε πίσω μας όταν το χαιρετάμε...




4 Ιουν 2010

το γαλάζιο λιβάδι



το λιβάδι με τις λεβάντες


acrylics on canvas 40X50cm



Στην άκρη τ’ ουρανού ένας μικρός σταχτοτσικνιάς συνάντησε το ουράνιο τόξο. Μαγεμένος από τα χρώματά του, αναρωτήθηκε: «Από πού να πήρε άραγε τα εφτά του χρώματα;»

Σαν να διάβασε τη σκέψη του το κίτρινο χρώμα, είπε με γλυκιά φωνή:

- Εμένα με άγγιξε ο ήλιος με τις ακτίνες του, γι’ αυτό είμαι κίτρινο και λαμπερό!

- Εγώ έχω το χρώμα του πορτοκαλιού, είπε το πορτοκαλί, όχι όμως και τη γεύση του.

- Εμένα, πετάχτηκε το κόκκινο, με φίλησε ένα κορίτσι και κοκκίνισα απ’ την ντροπή μου!

- Κι εγώ ζήλεψα το χρώμα του λιβαδιού την άνοιξη, φώναξε το πράσινο!

- Εγώ έχω το χρώμα του καθαρού ουρανού… κι εγώ της θάλασσας, είπαν το γαλάζιο και το μπλε με μια φωνή.

- Το χρώμα της λεβάντας αλλά δυστυχώς όχι το άρωμά της, πήρα εγώ, είπε το μοβ.

- Λες κι εγώ να έπεσα στις στάχτες και γι’ αυτό με φωνάζουν σταχτοτσικνιά; είπε ο σταχτοτσικνιάς κι έφυγε τιτιβίζοντας…


Ραφαήλ Κοντολάζος



27 Μαΐ 2010

Crisis...



crisis

oil pastel 28X43cm



ματώνεις όλη μέρα στον τροχό

σαν έρθουν τα βαθιά μεσάνυχτα
βάφεις με το αίμα
κόκκινο έναν χαρταετό
και τον υψώνεις με σπασμένα δάκτυλα
στον ουρανό να λάμπει σαν αστέρι

κάθεσαι στο παράθυρο μετά
μακριά τον βλέπεις και δακρύζεις

έτσι γεννιέται τ' όνειρο



Τόλη Νικηφόρου
από "το μυστικό αλφάβητο" 2010





υ.γ. ευχαριστώ πολύ τον Asteroid γιατί μια φωτογραφία του έγινε η αφορμή γι αυτή τη ζωγραφιά.